:-B

قدیم مَدیما، هر وقت یه کاغذ و خودکار پیدا میکردم یه شاهکار تاریخی به جا میزاشتم، البته الان هم اینکارو میکنم ولی الان سبکم عوض شده :دی

معمولا تصاویری که میشکشیدم یه جور امضا بودن، یعنی همه میدونستم این نقاشیا واسه کیه، فقط 3، 4 تا طرح بیشتر نبود... ولی همینا رو به هزار حالت میکشیدم...

یه جورایی نمیتونستم بیخیال کشیدن اونها بشم، احساس خوبی بهم میدادن و میدن،

این عکس هم از سری های چند سال پیشمه که لا به لای گذشتم پیداش کردم... 

اگه نظر منو بخواین  احتمال میدم که هر کسی یه وابستگیه کشیدنی داره :دی ، یه طرحی که همیشه و تو همه حال بتونه به تصویر بکشتش؟!

نکته ی مهم تر اینه که قطعا نقاشی های منحصر به فردی که میکشیم، به خودمون، درونمون و علایقمون مربوط میشه... اینجوری نیست؟!؟!؟!؟؟؟